วัดบูรพาราม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ในตำบลในเมือง อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์วัดบูรพารามตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2400 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2480[1] สร้างโดยพระยาสุรินทร์ภักดีศรีณรงค์ จางวาง หรือ (ปุม) เจ้าเมืองสุรินทร์คนแรก ร่วมมือกันสร้างกับชาวบ้านเมื่อประมาณ พ.ศ. 2300–2330 ตั้งชื่อวัดว่า วัดบูรพ์ แรกเริ่มสังกัดมหานิกาย แต่ต่อมาเมื่อพ.ศ. 2476 สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (ติสโสอ้วน) ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะมณฑล ได้อนุมัติให้วัดบูรพ์เป็นวัดในสังกัดคณะธรรมยุตรวมถึงได้นิมนต์พระราชวุฒาจารย์ หลวงปู่ดุลย์ อตุโล ให้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสและร่วมเป็นคณะพระสังฆาธิการ วัดบูรพารามได้รับสถาปนาเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ตั้งแต่วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2520 ปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ หลวงพ่อพระชีว์ (หลวงพ่อประจี) พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของสุรินทร์ เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 4 ศอก ปั้นด้วยเนื้อดินเผาอัดแน่น มีพุทธลักษณะคล้ายศิลปะแบบขอม[2] ไม่ปรากฏหลักฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อใด แต่สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นมาพร้อมกับวัดบูรพาราม พระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ในมณฑปจัตุรมุข[3]